სოსო კაკუბავა-შამანეფიშ ქანაშ იშო

შამანეფიშ ქანაშ იშო
თირქ მიდეღას ქიჸი ქანა,
ოდინაფშე კუჭ-ხუმაფილ
გერეფ დიდას იგორანა.

ბორია ჸურანც ტურაცალო,
სერი რენ დო თუთა ვარე,
ამდღა ვარდა ჭუმან იშენ
ღორონც შურსჷ მივაბარე.

ჩე მუნაფა ქაქთომირჩით,
ჩე მუნაფა ქინმოქუნით,
ღურუქ ჭახანს ქიცალუ დო,
აფხაზეთშა მიდომჸუნით!

დიდა თექ პუნც, მუმა თექ პუნც,
თექ პუნც მამჷდა მარდუალი,
ნუზუშ ჯინჯის ჯვეშეფიში
საფლე-გურიშ მაჭუალი.

გალე თჷნს დო მის არჩქილე
გურჭყოლირიშ გურიშ ჭუა,
რინც დო სისმარც მიშეფაფუქ,
გოშინას შურს უჸუნუა.

ოქუმს ასე დამორჩილ რე,
ორქოშ ფუთქი მიკოძ ლაფას,
აჰ, შურ ქომწი, მუჭო გურზათ
თესხე გურიშ მჷკოლაფას?!

ღუმურიშის ჸურძენს წილნა,
მანჭარიშ შურ ინთხანს სოფელს,
ფრანგულა დო იზაბელაქ,
ლაგვანიშ დუდ გეგშასოფეს.

ოქუმ-წყარპიც წყარიშ დიდა
წყარიშ სარკეს ინაჯინე,
ტყას ოჩოკოც გილაჩაკანც,
სალამ ოკო ქჷმეუჩინე.

მელენ ბორია მოლენ ბორიას
ნუზუშ ჯინჯშა იჭანუანს,
თუთარჩელას მაფშალია
ბირა-ბირათ ოთანუანს.

შქასერს რეყეს წყარ გეჩენდუ,
მიკოთასუნს ტყაბიშ ფუთქურც,
ჭიჭიკეფიშ ღვათა იჭყაფ,
ქათალანძეშ ღალიშ გართუს.

გოთანდუნ დო ტორონჯ ცაშ კარს,
ცაშფერ კჷდჷრს ქიმკახატანს,
მოგოთანეს თოლჯღარ ჭურჭულ
ანარაშ დუც გაჩენდ ჭახანც.

ოდინაფუ, ქანაშ ბოლოს,
ჸინქ მიდეღას ქიჸი ქანა,
კუჭ-ხუმაფილ გერეფ ტყაშე
მერეთმოსლას ირცქინანა.

ბორია ჸურანც გურიშ-საჭო,
დისერუ დო თუთა-ვარე,
ამდღა ვარდა, ჭუმან იშენ,
ღორონც შურსჷ მივაბარე.